Fórum frá Pondicherry til Chennai til
að fara svo á næsta stað, Kamuthi.
Í Chennai reyna autobílstjórarnir að
taka okkur í þurrt rassgatið og ætla að rukka okkur um 320
rúbíur fyrir skutl á hótelið, við neitum og þeir segja þá
250, við neitum og loks segja þeir 200. Við tókum því og
settumst upp í. Þeir sögðust vita hvar þetta væri en þurftu að
stoppa nokkrum sinnum og spyrja og þegar við nálguðumst hverfið
vorum við að segja þeim hvert þeir ættu að fara! (sama hostel
og við vorum fyrstu dagana). Þeir ætluðu ekki að taka við
peningnum þegar við fórum út og ætluðust til að við myndum
láta þá fá 50 auka því þetta var svo löng leið! Ekki séns í
helvíti! Frekjan ég lét það ekki yfir mig ganga :D
Á hostelinu hittum við alla sem koma
að humanist hreyfingunni í Indlandi og einnig Kjartan sem var
mættur til að sitja ráðstefnuna.
Borðuðum kvöldmat með Kjartani,
John og Michael á ítölskum veitingastað og skemmtum okkur mjög
vel.
Spurðum þá meðal annars út í
afhverju það eru alltaf einhverjir 2 í strákahópi, eða bara 2
saman á gangi, sem halda utan um hvorn annan, leiðast eða eru
svona að rétt snerta hendur hvorns annars. Þetta er mjög
hommalegt og ekki eru 1970 fötin að hjálpa til ;)
Michael sagði að þetta væri bara
svona, þeir væru ekki hommar, ef þeir væru hommar þá gerðu
þeir svona sérstakt með augabrúnunum og væru líklegast ekki að
snertast á almannafæri.
Við sjáum aldrei hjón leiðast –
enda er það ekki við hæfi svona á almannafæri!!
og svo höfum við aldrei séð stelpur
vera eitthvað nánar, svona eins og strákarnir eru að gera.
- Berglind
No comments:
Post a Comment